Reisdag naar Veenhuizen

Vanochtend om 5:30 de wekker af laten gaan, de laatste zaken bij elkaar gepakt, tanden gepoetst en de terugreis gestart. Sanne bracht me met de Uber taxi naar het vliegveld en we hebben daar kort afscheid genomen.

Ik heb een geweldige tijd gehad op Malta met Sanne en zo rijgen de mooie vakanties zich aan elkaar. Deze zomer met Lotte in Lillehammer en nu deze met Sanne op Malta.

Het is altijd verveeld om geliefden achter te laten..het is nog maar 9 weken en in die weken moet er daar allen nog even hard gewerkt worden en daarna zien we elkaar wat regelmatiger (in elk geval woont ze dichterbij).

Malta is anders dan Schiphol. Een uurtje van te voren aanwezig, snel een kopje koffie dan de bus in die je naar het vliegtuig brengt. Ondertussen ook nog even een security check…lekker relaxed.

Ik heb me opgevouwen op het stoeltje bij het raam en zat naast een Amerikaans echtpaar wat een dag eerder dan de bedoeling was van Malta vertrokken om door te reizen naar (thuis) Oregon. Ze hadden genoten van Malta and so did I.

De vlucht verliep perfect, het is prachtig om de Alpen maar ook de Zeeuwse, Zuid- en Noord Hollandse kust onder je voorbij te zien glijden.

Omdat ik alleen handbagage bij me had was ik ook in een flits door de ontvangsthal en binnen de kortste keren op P3.

Van P3 Amsterdam ingereden en gezellig gewandeld, geluncht en bijgepraat met een kennis om aansluitend door te rijden naar Veenhuizen. Thuis werd ik enthousiast ontvangen door ‘Fred’ die pas tevreden was toen hij een schoteltje water/melk had gehad.

Hiermee is de Malta reis helaas tot een eind gekomen.

Woensdag op Malta

Woensdagochtend…Sanne is vrij en we slapen een beetje uit. Na het ontbijt zegt Sanne haar huisgenoten gedag en gaan we op stap.

Keith de manager van Sanne gaf aan dat de buitenlandcoördinator van de Hanze Hogeschool vandaag langs zou komen en het wel erg leuk zou zijn als ze nog even met deze docent in gesprek zou gaan. Daar gaf Sanne graag invulling aan dus we hebben een kop koffie gedronken bij de koffieshop en hebben een heerlijke canoli gegeten bij een vers kopje koffie. Keith, Sophie en de buitenlandcoördinator kwamen een kopje koffie halen en Sanne had een goed gesprek met de buitenland coördinator van de Hanze.

We gingen dus vrij laat richting Valletta en pakten daar snel een lunch mee om vervolgens door te reizen naar Marsaxlokk. Op een gegeven moment, voor mijn gevoel in de middle of nowhere stapten we uit en liepen door de akkers richting de kust. Via de kust kwamen we na een poosje lopen in Marsaxlokk.

De wandeling leverde weer een ander beeld op van Malta. Ook al zijn de akkers klein ze worden met liefde onderhouden. Op dit moment zijn ze geploegd, gefreesd en winterklaar voor mijn gevoel. Ik denk dat het een enorme opgave is om onder deze omstandigheden tot dingen te verbouwen. Alle respect en blij te zien dat ook op het hoofdeiland ruimte is om producten te verbouwen.

We hebben in de haven van Marsaxlokk en lekkere bruchetta en salade gegeten waar we lekker lang over hebben gedaan. Toen ik betalen moest bleek het pinautomaat kapot…dat levert toch stress op als je altijd gewend bent om met je telefoon te betalen.

We zijn het dorp uitgelopen richting Il-?ofra ?-?g?ira een mooie baai (in mijn filmpje heb ik het over Peters pool wat niet klopt). We zijn tot het uiterste punt de zee ingelopen en genoten van het uitzicht, de zon en de zee. Daarna terug gelopen naar Marsaxlokk waar de bus al snel kwam die ons naar Valletta bracht.

In Valletta hebben we een leuk terras opgezocht en werd het snel donker en gezellig. We hebben nog heerlijk de do’s and don’t in leven doorgenomen. Ik ben blij met mijn volwassen dochter en haar volwassen kijk op het leven.

In de bus van Valletta naar Swieqi zatten we in een groepje van 5 pubers die zichzelf geweldig vonden. Ik kreeg de helft van de ‘slang’ niet mee maar dat het vrouw onvriendelijk was was wel duidelijk. Een van de jongetjes stond op voor een oudere man die naast mij mocht zitten. Dit bleek een Duitse meneer die aan zijn kleindochter die tegenover ons zat uitlegde dat de chaffeurs op Malta allen geleerd was gas te geven en te remmen maar dat het besturen van een bus toch echt iets anders was. In zijn lessen werd er een fles water voorin de bus gezet en als die tijdens de ‘prufung’ omviel was je gezakt. Ik kom uit eigen ervaring dit beamen….en ben geslaagd voor mijn busrijbewijs. We hadden een leuk oudemannen gesprek en Sanne had ondertussen een gesprekje met de kleindochter die Vici heet in het Hilton haar half jaar stage doet en de huisgenoten van Sanne wel had leren kennen.. Opa bleek bestuurlijk ook veel contact met Zwolle en de provincie Overijssel te hebben en zaken te regelen voor de NATO in Eijbergen…en zo hadden we opeens tijd te kort en leuk contact. De dames hebben snel contact gelegd per media.

Thuisgekomen was de tas snel gepakt en beschrijf ik met plezier de belevenissen van deze dag.

Dinsdag op Malta

Vanochtend lekker rustig aan gedaan…Sanne was weer vroeg weg, ik heb me nog eens omgedraaid en daarna de kranten gelezen, nieuws gekeken en mails weggewerkt.

Lekker ontbeten, koffie gezet en aan de keukentafel wat dingen voor thuis geregeld zoals instelbare klemmen op de deur en herbruikbare koolstof filters voor m’n afzuigkap (als ik ze nu bestel ben ik thuis als ze worden gebracht). Daarna postzegels gekocht, de dame keek me aan en zei; ‘weet je het zeker…voor internationaal zijn ze hartstikke duur…’ Ik wist het zeker…’dan moet je zeker ook nog lijm hebben’. Ik zei; ‘vroeger likte ik er aan’. ‘Ja dat zal wel, maar dat is slecht voor je hersens’…ik dacht nog; ach…op mijn leeftijd…. Ze duwde mij een pritt stift in de handen en ik mocht even creabea aan de gang.

Toen rap naar de bus want ik wilde naar Valletta naar het Museum of War. In de bus kwam er een druk pratend mannetje naast me zitten…’we zitten toch in de bus naar Valletta?’ Ik; ‘Ja ik neem aan van wel’. Dat was mooi want hij was docent kunstgeschiedenis in Tallinn en hij wilde naar het Museum of Art. Ik zei; ‘ ieder z’n ding, ik naar het Museum of War. Hij zei; ‘daar heb ik geen zin aan…ik ben blij dat we van die Russen af zijn in Estland’. Ik heb met hem meegepraat en mag de volgende keer als ik in Tallinn ben bij hem komen slapen….mooi mannetje…

Op het plein eerst een ‘wuddy’ (worstenbroodje) en een kop koffie gekocht en die met de rug tegen de muur rustig opgegeten. Heerlijk om zo mensen en de omgeving te observeren zonder ergens deel vanuit te maken.

Voor het centrum van Valletta naar de kust gelopen naar het fort en bijbehorend museum. Het fort was prachtig, de kleuren overweldigend. Blauwe zee en blauwe lucht een krachtige zon en een goudgeel fort.

De tentoonstelling in het museum was prachtig, ik heb zo ontzettend veel geleerd van de verschillende overheersingen, oorlogen en de rol van Malta in met name de wereldoorlogen. Prachtige audiovisuele presentaties en een mooie tijdbalk van de wereldgeschiedenis in relatie tot de geschiedenis van Malta. Het was laat in de middag toen ik uitgekeken was.

Sanne appte dat ze vrij was en vroeg of in in Spinoza bay wat wilde komen drinken voordat we om 19:00 uur uit eten zouden gaan. De twee Duitse huisgenoten van Sanne vertrekken morgen, hun tijd in Malta zit er op. Ze hadden afgesproken om samen in een buurtrestaurant wat te eten. We hebben dus nog even wat gedronken en hebben ons toen bij de huisgenoten gevoegd en zijn gezellig uit eten geweest.

Beiden nu nog even lekker onze eigen dingen doen en dan lekker slapen….

Maandag op Malta

Sanne heeft een gewone werkdag vandaag dus moest er vroeg af om naar haar werk te gaan. Ik heb haar uit m’n halfslaap een prettige dag gewenst en heb me nog eens lekker omgedraaid.

Na een poosje was ik er ook wel klaar mee en heb de kranten gelezen en het nieuws van de dag gezien. We gaan er niet bepaald op vooruit met elkaar, Engeland is sinds de Brexit bestuurlijk hard achteruit gehold en het blijft verbazing wekken dat jonge mannen in Rusland zich de dood in laten jagen door oude hoogbejaarde mannen. Kortom na de nieuwsrubrieken ben je ook weer snel klaar met de ruimere blik op de samenleving.

Op naar de douche, ontbijt en de broodnodige koffie.

Het plan voor vandaag is om met het openbaar vervoer richting de Hagar Qim, Mnajdra Temples te gaan. Een busreis van 1,5 uur met lijn 13 en 74. Ik heb gezien hoe makkelijk het gaat dus heb er vertrouwen in. Toch voor de zekerheid een buskaart extra gekocht…ik zie mij na verkeerde overstappen of eigenzinnige buschauffeurs op plekken komen waar ik niet had willen wezen…uiteraard met een lege buskaart…in de kantoorartikelen winkel hadden ze geen buskaart meer voor me dus ik moest naar een automaat….de man van de winkel wenste me veel succes….het was een fluitje van een cent….lijn 13 reed een mooie route…heel anders dan op mijn kaartje maar we kwamen in Valletta. Lijn 74 was rechttoe rechtaan.

De Tempels en de hele tentoonstelling er om heen zijn mooi opgezet en gerestaureerd/geconserveerd. Het blijft wonderlijk welke inspanning men ooit leverende om dit soort zaken te bouwen. Volledige toewijding, alle tijd en waarschijnlijk een gegarandeerde boterham als bouwer van een dergelijk ‘heilige’ plek. Ik heb m’n tijd er welbesteed en me verwonderd en genoten van de plek.

Nu zo weer terug naar Valletta om daar misschien nog een museum te bezoeken…het verhaal schrijf ik vanavond af.

Voordat ik in Valletta aankwam was de nodige tijd al weer voorbij. Ik ben nog even Valletta ingelopen had geen zin aan een terrasje in m’n eentje en voor het bekijken van de kathedraal moest maar het liefst €15,— worden betaald…nu heb ik wel wat met kerken maar je kunt het ook te gek maken.

Ik ben dus met de bus terug gereden naar Pembroke. Sanne gaf aan dat ze me bij st. Giljan op me wachte, we hebben daar samen wat gekletst en gedronken in de Irish pub en zijn vervolgens op huis aan gegaan. Lekker beiden met de voeten omhoog nog wat eigen dingen doen en dan lekker slapen.

Zondag op Malta

Vanochtend zijn we met de wekker opgestaan en stonden we na een snelle opfrisbeurt en staand ontbijt al snel bij de bus op Pembrook om naar de kust te gaan. Na een uurtje met de bus stonden we bij de ferry die ons naar Gozo bracht.

Gozo is een mooi eiland met wat meer rust en ruimte er zijn veel akkers (klein) en zelfs een boerderij met koeien. De koeien kunnen niet buiten zijn daarvoor zijn de temperaturen veel te hoog. Dus net als ik Texas staan ze onder dak en worden ze gekoeld.

Bij de terminal hadden we al kaartjes gekocht voor de hop on hop of bus en die hebben we dan ook genomen naar de andere kant van het eiland. Ook dat was een uur rijden. Vooral in de dorpen dwong het chauffeuren met zo’n bus respect af. Op zich (ik heb mijn busrijbewijs) dwong dat respect af. Lage balkonnetjes, nauwe straten en gewoon tweerichtingen verkeer waar we in Nederland van zeggen dat het echt niet kan.

Aan de andere kant van het eiland stapten we uit en zijn we in een bootje gestapt wat door een rotswand heen voer en we een klein tochtje op open zee maakten waarbij de man van de boot ons op allerlei leuke kleine dingen in de rotswand wees; een vorm van een krokodil, gezicht etc..

Daarna hebben we ons terug laten brengen naar Victoria een plek die als hoofdstad wordt gezien. Onderweg werden we continue in het Nederlands en heel informatief bijgepraat over dat wat we zagen en de historie bij de dingen. We hebben zo 5 minuten bij een kerk stilgestaan waar Sanne me het bijzondere verhaal van vertelde. Ik volsta nu met een link:https://maps.app.goo.gl/x8L7WhQ3urkDGP2J9?g_st=ic

Vandaar ging het richting Victoria waar we lekker hebben geluncht en de burcht hebben bezocht. Wat een mooie restauratie…en wat een mooie plek. Net als de burcht van Mdina is de restauratie prachtig gedaan (in mijn ogen) en is het geen commerciële santenkraam geworden. Overal voldoende uitleg geen opeenstapeling van verkooppunten….gewoon mooi.

Als je zo bezig bent bus, boot, bus en bezichtigingen vliegt de tijd dus we hebben een aantal dingen die ook nog leuk waren om te doen moeten laten liggen. Het terugreizen nam nog 2 uur in beslag en we merkten allebei dat we rood verbrand en best moe waren nu we weer thuis zijn. Een prachtige dag in de zon met zoveel moois om te zien en goed gezelschap…

We hebben een biertje koud gelegd en gaan zo F1 kijken…het kan maar zo zijn dat ik morgen de uitslag hoor….

Zaterdag op Malta

Sanne had een normale werkweek gehad en ik heb zelf een pittige week achter de rug om qua slapen/werken weer in balans te komen dus het was geen straf om lekker uit te slapen en laat op te staan.

Gezellig samen ontbeten en het plan voor vandaag was om Mdina te bezoeken. Ik heb weinig voorbereid voor deze trip dus laat me door Sanne leiden. We pakten op Pembrook de 202 bus die ons in een uur door het drukke verkeer naar Mdina bracht.

Mdina heeft een prachtige burcht maar eerst zijn we het andere deel ingelopen; een stadje met gezellige stegen en hier en daar een klein cafeetje. We hebben eerst even wat gegeten; een leuk krokant bolletje met ham en kaas; Arancini https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Arancini

Vervolgend zijn we het stadje verder ingelopen en hebben we de catacomben van Sint Paulus https://maps.app.goo.gl/LFtzp4KvCpYgD6ij7?g_st=IC bekeken. In de (Romeinse) oudheid een begraafplaats en in tweede wereld oorlog zijn er schuilplaatsen bijgegraven. In het bijbehorende wignacourt museum hebben we de kerkelijke kunst die uitgestald stond bekeken waaronder veel schilderijen van 1600 tot nu.

Vervolgens hebben we op de plek waar Mark het lekkerste broodje van Malta had gegeten ook een broodje gegeten…..het broodje was oké maar ik denk dat er meerdere plekken zijn die het niveau pakken.

De burcht was heel mooi, niet erg commercieel gemaakt maar gewoon mooi gerestaureerd. Er was een bruiloftsfeest aan de gang en daarom waren er veel mooi geklede en mooi opgemaakte dames en heren op straat. Het gaf een feestelijk tintje aan de dag.

We zijn tegen 18:00 weer met de bus teruggegaan. Hemelsbreed 7,5 km maar toch weer een rit van een uur over het nog steeds drukke wegennet van Malta.

Snel nog wat broodjes en snacks gehaald die we samen aan de keukentafel hebben gegeten. Nu nog even de hoogtepunten van de vrije trainingen van F1 samen kijken en dan op tijd slapen…we zijn allebei gewoon moe…mischien toch de wekker even zetten om de kwalificatie te zien

Vrijdag op Malta

Na een heerlijke nachtrust zijn we vroeg opgestaan omdat Sanne vandaag werken moest. Gisteravond hadden we nog wat boodschappen gedaan voor het ontbijt. Douchen aankleden en daarna met de uber snel naar het werk. Het verkeer stond al helemaal vast waardoor de bus geen optie meer was en lopend teveel tijd kost. De uber slingede zich door de wijken heen en bracht ons waar Sanne moest zijn.

Sanne nam me even mee naar haar werkplek en daar ontmoette ik Keith (haar manager) Theresa en Rachel de collega’s met wie ze veel samenwerkt. Beneden hebben we een kop koffie gehaald, Sanne is aan het werk gegaan en ik ben gaan lopen.

Omdat ik geen vast doel voor ogen had ben ik eerst naar de kust gelopen en heb daar op een muurtje m’n koffie gedronken en lekker van de zon en het uitzicht over het water genoten. Vanaf dat punt ben ik de kustlijn gaan volgen en al snel werd dat een mooie boulevard met fijne bankjes allerlei koffie en eettentjes. De meeste van dit soort zaakjes waren op dit vroege tijdstip dicht. Veel mensen waren aan het hardlopen een paar zwemmers maar vooral ook wandelaars zoals ikzelf. Rond 11:00 had ik al een mooi eind gelopen en had wel zin aan een broodje en een kop koffie. Helaas kon dat allen cash afgerend worden en ik had niets bij me dan m’n telefoon. Ik kreeg evengoed m’n koffie en broodje. De eigenaar had zoiets van drink je koffie maar warm op betalen zien we wel even…..er was een bank in de buurt dus het zou wel goed komen…dat kwam het dus niet want zonder pas kun je echt geen geld pinnen..ik heb Sanne geappt ben op en neer gelopen met wat geleend cash geld en heb de beste man betaald. De man keek mij verbaasd aan dat ik een uur later alsnog met geld bij hem terug kwam.

Sanne stelde voor om samen te lunchen in haar pauze wat we hebben gedaan en daarna moest ze nog tot 17:00 uur werken en ik had zin om naar Valletta te lopen.

Gisteravond was de busrit van Valletta naar huis 40 minuten dus lopend was het een aardige tippel. Het lopen blijft de leukste manier om de wereld te ontdekken. Op Malta wordt druk afgebroken en opgebouwd het is overal een drukte van belang. Het is een groot mierennest. Ondertussen belde een collega van het werk om wat zaken door te nemen. Na drie uur lopen kwam ik in Valletta aan en ben op een van de terrassen neergestreken.

Sanne belde dat ze vrij was en ze kwam naar me toe met de bus. We hebben samen wat gedronken en zaten er eigenlijk best wel heel goed. Al kletsend en mensen observerend (Nederlanders haal je er zo uit) gleden we zo de avond in. We hebben gegeten en we hadden live muziek verzorgt door een gitarist en een meisje met een heel mooie stem. Alles met elkaar vloog de avond voorbij. We hebben ons uiteindelijkmet een uber naar huis laten brengen omdat we de bus misten…

Een leuke eerste dag Malta met veel indrukken.

Reisdag naar Malta

Sanne is voor de tweede keer voor een werkperiode op Malta aan de slag gegaan. De eerste keer was ze daar in de zomer. Buiten dat het erg onhandig was voor mij om haar in die periode te bezoeken was het ook zomer wat betekend dat het op de eilanden 40 graden is, er amper tot geen ‘groen’ op de eilanden groeit en ik het daarom niet echt zag zitten om haar te bezoeken. Het is nu herfst de temperatuur is aangenaam dus de omstandigheden en de gelegenheid maken het dat ik het goed kan maken…

vanochtend om 6:30 op gestaan, gedoucht, gegeten, de poes eten gegeven en vertrokken richting Schiphol. Rond 9:00 uur stond in op P3 en heb de auto weggezet om vervolgens met de pendel naar Schiphol Plaza te gaan.

Het was heerlijk rustig bij de controles en iedereen was behoorlijk ontspannen. Na een aardige wandeling richting de gate heb ik tot 12:00 uur bij gate B35/23 gewacht voordat we konden inchecken.

De stoeltjes op dit soort vluchten zijn uitsluitend bedoeld voor kabouters…wat klopt want ik was onderweg naar kabouterland. Rond 15:00 uur landen we op Malta waar we in een bus stapten die ons met een grote slinger 100 meter verderop voor het ontvangstgebouw liet uitstappen. Omdat ik alleen wat handbagage bij me heb kon ik vrijwel direct richting de uitgang en daar stond Sanne me op te wachten.

We hebben eerst koffie gedronken en besloten direct richting Valletta te gaan. In Valleta hebben we door de winkelstraten en steegjes geslenterd om zo een eerste indruk op te doen. Uiteindelijk kwamen we op een plek waar we zicht hadden op de haven en 8 kanonnen…uit de haven vertrok een groot cruiseschip en ter gelegenheid daarvan of iets anders (geen idee) werden de kanonnen afgevuurd.

Na wat omzwervingen in de stad zijn we op een gezellige plek gaan eten…ik een traditionele maaltijd en Sanne een ravioli gerecht met een kreeftje daarop…niet helemaal haar bedoeling.

De busreis van Valletta naar huis is 40 minuten. We hebben nog wat boodschappen gedaan en nu zit ik aan de keukentafel dit verhaaltje uit te werken.,.

Een heerlijke eerste dag, 22 graden, lekker zonnig dus fijn vergeleken met de herfst waar ik vanochtend uit vertrok. Fred (mijn kat) krijgt op afstand eten van mij en buurvrouw Kunna geeft hem elke avond natvoer.

Tot zover voor vandaag. Slaap lekker allemaal wij gaan slapen.