Woensdagochtend…Sanne is vrij en we slapen een beetje uit. Na het ontbijt zegt Sanne haar huisgenoten gedag en gaan we op stap.

Keith de manager van Sanne gaf aan dat de buitenlandcoördinator van de Hanze Hogeschool vandaag langs zou komen en het wel erg leuk zou zijn als ze nog even met deze docent in gesprek zou gaan. Daar gaf Sanne graag invulling aan dus we hebben een kop koffie gedronken bij de koffieshop en hebben een heerlijke canoli gegeten bij een vers kopje koffie. Keith, Sophie en de buitenlandcoördinator kwamen een kopje koffie halen en Sanne had een goed gesprek met de buitenland coördinator van de Hanze.

We gingen dus vrij laat richting Valletta en pakten daar snel een lunch mee om vervolgens door te reizen naar Marsaxlokk. Op een gegeven moment, voor mijn gevoel in de middle of nowhere stapten we uit en liepen door de akkers richting de kust. Via de kust kwamen we na een poosje lopen in Marsaxlokk.

De wandeling leverde weer een ander beeld op van Malta. Ook al zijn de akkers klein ze worden met liefde onderhouden. Op dit moment zijn ze geploegd, gefreesd en winterklaar voor mijn gevoel. Ik denk dat het een enorme opgave is om onder deze omstandigheden tot dingen te verbouwen. Alle respect en blij te zien dat ook op het hoofdeiland ruimte is om producten te verbouwen.

We hebben in de haven van Marsaxlokk en lekkere bruchetta en salade gegeten waar we lekker lang over hebben gedaan. Toen ik betalen moest bleek het pinautomaat kapot…dat levert toch stress op als je altijd gewend bent om met je telefoon te betalen.

We zijn het dorp uitgelopen richting Il-?ofra ?-?g?ira een mooie baai (in mijn filmpje heb ik het over Peters pool wat niet klopt). We zijn tot het uiterste punt de zee ingelopen en genoten van het uitzicht, de zon en de zee. Daarna terug gelopen naar Marsaxlokk waar de bus al snel kwam die ons naar Valletta bracht.

In Valletta hebben we een leuk terras opgezocht en werd het snel donker en gezellig. We hebben nog heerlijk de do’s and don’t in leven doorgenomen. Ik ben blij met mijn volwassen dochter en haar volwassen kijk op het leven.

In de bus van Valletta naar Swieqi zatten we in een groepje van 5 pubers die zichzelf geweldig vonden. Ik kreeg de helft van de ‘slang’ niet mee maar dat het vrouw onvriendelijk was was wel duidelijk. Een van de jongetjes stond op voor een oudere man die naast mij mocht zitten. Dit bleek een Duitse meneer die aan zijn kleindochter die tegenover ons zat uitlegde dat de chaffeurs op Malta allen geleerd was gas te geven en te remmen maar dat het besturen van een bus toch echt iets anders was. In zijn lessen werd er een fles water voorin de bus gezet en als die tijdens de ‘prufung’ omviel was je gezakt. Ik kom uit eigen ervaring dit beamen….en ben geslaagd voor mijn busrijbewijs. We hadden een leuk oudemannen gesprek en Sanne had ondertussen een gesprekje met de kleindochter die Vici heet in het Hilton haar half jaar stage doet en de huisgenoten van Sanne wel had leren kennen.. Opa bleek bestuurlijk ook veel contact met Zwolle en de provincie Overijssel te hebben en zaken te regelen voor de NATO in Eijbergen…en zo hadden we opeens tijd te kort en leuk contact. De dames hebben snel contact gelegd per media.

Thuisgekomen was de tas snel gepakt en beschrijf ik met plezier de belevenissen van deze dag.